Wildkamperen is een vorm van kamperen op niet daarvoor aangewezen locaties. Als je het voor één nacht doet op een bepaalde plaats, dan spreekt men meestal over (wild)bivakkeren. In veel Europese landen is wild kamperen verboden bij de wet. De gedachte hierbij is dat het zogenaamde wild kamperen tot overlast kan leiden. Zo laten veel mensen hun afval achter op de plaats waar ze gekampeerd hebben.
Het wildkamperen is echter best te doen als je er voor zorgt dat je niet opvalt en geen sporen achter laat behalve wat platgetrapt gras.
De meeste kleine trekkerstentjes passen precies tussen de bomen in een bos, en na afloop van je avontuur kun je snel even controleren of je al je afval hebt opgeruimd. Hou er wel rekening mee dat je een forse boete kunt krijgen als je wél betrapt wordt! Wil je dit voorkomen, vraag dan alsnog toestemming aan de eigenaar van de grond waar je op kampeert.
Mooie plekjes om te wildkamperen
Om een plaats te zoeken waar je terecht kunt kun je tevoren al op de kaart kijken. Is er beschutting, lopen er niet te veel drukke wegen in de buurt met een parkeerplaats waar hondenbezitters gebruik van kunnen maken om hun viervoeter uit te laten en dus de rust komen verstoren?
Heb je eenmaal een plaats gevonden zet dan niet meteen je tent op, maar loop ook eens naar de andere kant dan waar je vandaan kwam: hoe ziet de plek er dan uit? Als ook dat je goedkeuring heeft, ga dan op je gemak zitten. Je hoeft toch niet meer verder. Drink even wat of begin vast aan je eten.
Al die tijd heb je dan de mogelijkheid je plaats te observeren of het wel zo goed is als je eerst dacht. Al die tijd niemand gezien? Dan kunnen we de tent opzetten en is de kans erg klein dat we nog gestoord worden.
Mooi plekjes kun je ook vinden op: wearetravellers.nl
Onderkomen
Wildkamperen kan gebeuren in een tent, maar het wordt ook wel in de open lucht gedaan (enkel met een slaapzak en een matje). Wie iets meer bescherming wil, kan een bivakzak over de eigen slaapzak trekken. Zo’n bivakzak is er in vele soorten en prijsklassen. De duurste zijn al moeilijk te onderscheiden van een eenpersoonstent: ze ritsen helemaal toe, een boogje zorgt voor wat ademruimte bij je gezicht en ze zijn bestand tegen heel wat regen.
Een goedkopere oplossing is het maken van een frietbuil van landbouwplastic. Afhankelijk van hoe je hem maakt, kun je daar ook met meerdere personen onder slapen. Het gewicht dat je extra moet meeslepen is dan niet zo hoog, maar je blijft toch een beetje beschut tegen weer en wind.
Eten en drinken
Graaf in de bosgrond een kuiltje voor je brander. Hij kan dan niet omvallen, het is minder brandgevaarlijk en het voordeel is: hij staat beter uit de wind. De gerechtjes kun je eenvoudig houden. Eenpansgerechten op basis van gedroogde ingrediënten zijn makkelijk te maken en je hebt er weinig kookgerei voor nodig. Zie ook het artikel koken voor enkele tips rond het meenemen van voedsel op hikes en andere tochten.
Als je gaat wild kamperen is het grootste probleem water. Reken er op dat je minimaal twee liter nodig hebt om te kunnen koken, schoonmaken en je toilet te doen. Dat is wel het absolute minimum met minder wordt het wel moeilijk. Hoe komen we aan water? Dat kan op verschillende manieren:
Voordat je een bivak opslaat zorg dat je je flessen vult. Goed opletten wanneer je de bewoonde wereld uitgaat want daarna is het een probleem. Mogelijkheden zijn bij benzinepompen, vaak bij begraafplaatsen, horeca en natuurlijk gewoon aanbellen bij particulieren.
Je zoekt een plaats bij een beekje of riviertje waaruit je water kan halen. In het buitenland (b.v. Schotland) is dit vaak makkelijker dan in Nederland en België. Je moet je ervan overtuigen dat het water vrij is van bijvoorbeeld landbouwchemicaliën of andere dingen die er niet in horen.
In Schotland kan bijvoorbeeld verderop een dood schaap liggen. Het beste is alleen gebruik te maken van stromend water. Dit water moet je koken voordat je het kunt gebruiken. Het koken doodt onmiddellijk alle bacteriën en protozoën (o.a. wormen en amoeben). Nadeel is dat het dan weer moet afkoelen om te kunnen drinken en dat duurt vaak lang. Ander nadeel is dat niet-biologische ongerechtigheden niet verdwijnen met koken.
Water zuiveren
Tenslotte zijn er apparaten in de handel die het water zuiveren van ongerechtigheden: protozoën, bacteriën, alle biologische ongerechtigheden en zelfs virussen bij de duurdere soorten.
De filters zijn in vele maten en soorten te krijgen bij onder meer kampeerwinkels. Nadeel is natuurlijk dat je wel een kampeerplaats in de buurt van water moet hebben. Maar dat kan alles (ven, beek, kanaal, sloot) zijn.
Gevaren bij wild kamperen
Wildkamperen is niet altijd even ongevaarlijk. Naast boswachters en anderen die je kunnen betrappen, zit er in het groen helaas ook af en toe een gevaarlijke plant, bloem of insect. “Voorbereid zijn” zijn hierbij de toverwoorden. De Vlaamse administratie Gezondheidszorg heeft over de berenklauw, teek, processierups en andere klein venijn praktische folders met tips en hulp.
Paalkamperen is toegestaan
Voor de avontuurlijk ingestelde fietser of wandelaar heeft Staatsbosbeheer in Nederland paalkampeerterreinen, waar je mag wild kamperen (paalkamperen). Ze liggen in het bos of aan de bosrand, vlakbij lange-afstand wandel- en fietsroutes en zijn niet per auto bereikbaar. De naam slaat op de palen die zich op de terreinen bevinden. Er is plek voor maximaal drie trekkerstenten, die binnen een straal van 10 meter van de paal moeten staan. Kamperen is hier gratis, maar men mag er niet langer dan 72 uur bivakkeren. Water (ondrinkbaar!) haal je bij de waterpomp en warme douches kun je vergeten. Omdat open vuur verboden is, zult je wel een eigen gaspitje mee moeten nemen.
Geluidsinstallaties en open vuren zijn niet toegestaan op deze terreinen.
Er wordt in de natuur gekampeerd, daardoor dient het nodige respect voor de natuur worden opgebracht.
Neem afval mee als je vertrekt en laat het terrein netter achter dan je het vond.
Bron: Scoutpedia
